Szacuje się, że w Tajlandii występuje około 18 000 gatunków roślin, 6000 gatunków owadów, 1000 gatunków ptaków i 300 gatunków ssaków! Jednak z każdym rokiem populacje roślin i zwierząt dramatycznie maleją. Dopiero od połowy lat osiemdziesiątych środowisko naturalne i troska o nie stała się kwestią znaczenia politycznego. Również świadomość społeczeństwa w tym zakresie zaczęła rosnąć. Jednak wciąż mnóstwo jest w Tajlandii osób, które za nic mają sobie wycinanie znacznej części zasobów leśnych, dewastacje stref przybrzeżnych, dziesiątkowanie dużych gatunków ssaków, zanieczyszczenie rzek czy rozprzestrzeniającą się erozję gleb.
Flora Tajlandii
W Tajlandii dominującą formą roślinności są lasy tropikalne. Na południu, na zachodzie, w zatokach występuje "dżungla", bo tak potocznie nazywany jest tropikalny las deszczowy. Tygrysy, słonie, bantengi, sambary i tapiry wciąż wędrują po lasach nizinnych, choć nie w tak dużej liczbie, jak w przeszłości. Lasy Tajlandii zostały wycięte w większym stopniu niż w jakimkolwiek innym kraju w Azji Południowo-Wschodniej. Kiedyś stanowiły one 70% obszaru kraju. Do roku 1961 ich liczba zmniejszyła się do nieco ponad 50%. Dziś naturalne zalesienie stanowi niewiele ponad 15% powierzchni gruntów, a prognozy są alarmujące.
Tropikalne lasy deszczowe w Tajlandii, choć nieporównywalnie z obszarami Malezji i Indonezji, charakteryzują się wysoką różnorodnością gatunków, w niektórych obszarach przekraczającą 100 gatunków na hektar. W sumie szacuje się, że w Tajlandii rośnie 20 000 - 25 000 gatunków roślin. Na obszarze Tajlandii znajdują się także lasy suche zimozielone, lasy liściaste oraz suche lasy sawannowe.
Fauna Tajlandii
Fauna Tajlandii jest jeszcze bardziej zagrożona, niż jej lasy. Spośród 282 gatunków ssaków królestwa, 40 gatunków jest zagrożonych, a 14 gatunków zagrożonych krytycznie. Przed stu laty dzikie słonie i tygrysy wędrowały po okolicy Bang Kapi na wschód od Bangkoku. Teraz to w tym miejscu znajdziemy jedynie centra handlowe.
Tajlandia posiada bogatą i różnorodną faunę. Częściowo, dlatego, że leży ona na granicy między kilkoma regionami zoogeograficznymi: Indochinami, Indiami i Sundą. Zlokalizowana jest również na rozdrożu między północą i południem. Problemem w utrzymywaniu różnorodności biologicznej jest to, że większość parków narodowych i rezerwatów przyrody jest uważane za zbyt małe, aby mogły przynosić trwałe efekty. Na przykład jeden tygrys płci męskiej potrzebuje do przetrwania około 50 km kwadratowych lasu. Tymczasem niektóre z parków w Tajlandii obejmują mniej niż 100 km kwadratowych.
